De boodschap van de Bijbel.
Sta me toe om alsjeblieft het uitleggen van fenomenen als bovenmenselijk over te slaan. De mens is betrokken bij elk verschijnsel dat zich in de wereld voordoet, maar niet bij dingen die buiten de aarde gebeuren.
Iets als bovennatuurlijk bestempelen is een manier om te ontsnappen aan de verklaring van oorzaken en gevolgen.
Wat uitleg behoeft, is Gods handelen, volgens de Bijbel, om de Joodse natie aan te wijzen als het steunpunt van de menselijke geschiedenis.
Het is onze taak om met deze unieke, raadselachtige situatie om te gaan.
Sommigen, zoals de Joden, aanvaarden deze stand van zaken natuurlijk graag. Anderen verwerpen het en proberen ertegen te vechten.
Beide groepen streven naar vrede. De strijd tussen de twee leidt tot conflicten.
Degenen die de situatie afwijzen, slagen daar soms in en de Joden verdwenen vrijwel van de aardbodem van de geschiedenis.
Maar tot hun verbazing gingen de oorlogen door omdat een andere groep de plaats van de Joden als spil had ingenomen. Het moet worden verwijderd zoals de Joden werden verwijderd.
Degenen die de Joden als spil aanvaarden, zijn daar ook op verschillende momenten in de geschiedenis in geslaagd. Dan keren de natiën terug naar de taak om de Joden te verdrijven.
Mijn conclusie is dat zolang de naties één cruciale natie hebben om te vervolgen, ze vreedzaam leven, zij het dat hun landen in puin liggen.
Vrede, op deze manier bereikt, is geen tijd van glorieuze voorspoed en geluk, maar een tijd van ondergang, lijden en verdriet.
Vrede, bereikt door alle naties die één natie als steunpunt aanvaarden, is een tijd van geluk.
Alle naties moeten afstand doen van hun eis om de spil, het steunpunt van de wereld te zijn en zich neerleggen bij het feit dat één natie het steunpunt van de wereld is.
Dit is het hoogtepunt van de Bijbel: Deuteronomium 7:6 Want gij zijt een heilig volk voor de HEERE, uw God, en de HEERE, uw God, heeft u uitverkoren om een bijzonder volk voor Zichzelf te zijn, boven alle volken die op de aardbodem zijn.
Die
